COOLturna

Teorija evolucije povezuje sav živi svijet u jednu veliku cjelinu. Najprije pomoću uporedne biologije, zatim preko fosila, a danas posredstvom genetskih analiza, razvojne biologije, biogeografije, geohemije, i mnogih drugih grana – naučnici proučavaju nastanak naše vrste počev od jednoćelijskih organizama, istražujući grananje drveta života i tražeći mjesta gdje su se prapreci raznih vrsta rastali. Fosili      Kosti sporije trunu nego ostatak tijela, pa mnogi ljudi misle da kosti traju jako dugo; istina je, međutim, da se pod uobičajenim uslovima kosti potpuno raspadnu u roku od nekoliko godina. U suvim područjima ovo može trajati duže, a u slučaju kada su kosti zaklonjene i potpuno izolovane od vode (recimo, u kamenom sarkofagu), one mogu trajati hiljadama, pa i desetinama hiljada godina. Neke kosti naših predaka su očuvane upravo na ovaj način, što omogućava njihovu detaljnu analizu. Recimo, neke kosti Neandertalaca su tako dobro očuvane, da su naučnici iz njih uspjeli ...

Periodizacija istorije predstavlja podjelu istorijskog procesa (koji je jedinstven) na određene vremenske cjeline. Podjela istorije na periode nastala je uglavnom iz potrebe za sistematičnijim istraživanjima i preglednijim prikazivanjima istorijskih procesa. Unutrašnji sadržaj čini jedan period karakterističnim u odnosu na raniji ili kasniji. Kriterijumi koji određuju prepoznatljivi sadržaj nekog hronološkog perioda mogu biti raznovrsni: preovladujući društveni odnosi, razvijenost ekonomije, ali i promjena načina mišljenja, komunikacije, pa i ekološke promjene. Zato postoji više periodizacija istorije čovjeka. Jedna od prihvaćenijih je podjela istorije ljudskog društva na praistoriju (ili predistoriju) i istoriju .  Praistorija je period od početka živog svijeta do nastanka prvih država i pojave pisma, sredinom IV milenijuma p.n.e. Istorija je period od nastanka pisma i prvih država do današnjeg dana.  Istorija se dijeli na uže periode: stari vijek (od sredine IV milenijuma p...

U starom vijeku godina se računala na sasvim drugi način. Prije Rimljana ne samo da nije bio razvijen kalendar kakav poznajemo, nego nisu postojali ni dani u nedjelji, pa čak ni sati nisu bili jednaki tokom cijele godine. Koristilo se takozvano  temporalno vrijeme , a dužina sata je zavisila od dužine obdanice.  Tek je u XIV i XV vijeku prihvaćeno ekvinocionalno vrijeme po kome je dužina jednog sata ista tokom cijele godine, određena kao dvanaesti dio dužine obdanice na datum proljećne ravnodnevice. Kako je tekla evolucija kalendara? Egipatski kalendar   Egipćani su prvi napravili kalendar u kome se vrijeme mjerilo pomoću godina. Za godinu dana Zemlja obiđe krug oko Sunca, a pošto sa novom godinom prirodan ciklus promjena godišnjih doba uvijek kreće iz početka, godina je najlogičnija mjera za vrijeme na Zemlji.      Kao i svi istočnjački narodi, Egipćani su isprva koristili lunarni kalendar , baziran na mijenama Mjeseca. Vreme se u Egiptu isprva računalo od...